Wierzenia i rytuały

POWSTANIE ŚWIATA

Wieki temu nasz świat wyglądał zupełnie inaczej niż dzisiaj. Na początku nie było zupełnie nic. Wszechświat był pusty, zimny i ciemny. Nie dało się znaleźć w nim ani jednego atomu. Taki stan rzeczy utrzymywał się przez wieleset tysięcy lat.

Nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, z bezkresnej nicości zrodził się pierwszy żywioł - ogień. Skupiał w sobie ogromne ilości energii, pozostawiając wokół siebie pustkę jeszcze bardziej pustą, niż pierwotna nicość. Z tej pustki powstał drugi żywioł, lód.

Pojawienie się lodu było początkiem licznych fuzji, wybuchów i ogólnego chaosu. Wszystko zaczęło się, kiedy po połączeniu ognia i lodu powstała woda. Ta, parując znad ognia, wytworzyła powietrze. Wszechświat powoli zaczął wypełniać się materią. Strawiona przez ogień materia zmieniała się w skałę, która pod wpływem licznych zderzeń rozdrabniała się w piach. Woda, napotykając piach, zmieniała go w błoto, które po wyschnięciu stawało się ziemią.

Można by jeszcze długo tak wymieniać. W wyniku tych procesów powstały niezliczone żywioły. Świat wciąż jednak nie nadawał się do zamieszkania. Był jedną, wielką, nieprzyjazną zupą żywiołów. W pewnym momencie żywioły zaczęły układać się w określonym porządku. Nie w taki sposób powstał jednak świat. Każdy żywioł ułożył się w osobny byt, potężną, myślącą istotę, pozbawioną kształtu, ciała. To dopiero te istoty, bogowie, po całych eonach spędzonych na naradach, stworzyli świat takim, jakim znamy go teraz. Uczynili go pięknym, magicznym miejscem.

Bogowie ingerują w życie każdego stworzenia w mniejszym lub większym stopniu, lubią przyglądać się wydarzeniom rozgrywającym się w utworzonym przez nich świecie. Wydawać by się mogło, że najbardziej upodobali sobie właśnie wilki - często udzielają im swojego błogosławieństwa, obdarzając je magicznymi zdolnościami. Ich zamiłowanie do tego gatunku można zauważyć również w chwilach, gdy decydują się ukazać w cielesnej postaci - najczęściej przyjmują wtedy właśnie postać o kształtach zbliżonych do wilczych.

Istnieją całe setki pomniejszych bogów, którzy nie mają jednak wielkiej władzy, ponieważ ich żywioł jest częścią żywiołu któregoś z ważniejszych bogów. Na przykład bogini piasku posiada jedynie część mocy, którą włada bóg skały. Czasem również obszary władania bogów przeplatają się w pewnym sensie. Na przykład błyskawica to efekt wspólnej pracy boga powietrza i boga elektryczności.
Co ciekawe, bogowie przeciwstawnych żywiołów zazwyczaj ukazują się jako istoty różnej płci, chociaż tak na prawdę nie mają jej określonej.

Bogowie są istotami o tyle interesującymi, że daleko im do naszego wyobrażenia istot idealnych, nieskazitelnie czystych i dobrych. Podobnie jak my, mają swoje zalety i wady. Opiekują się światem i utrzymują równowagę żywiołów w należytym porządku. Zdarza im się też, że wysłuchują modlitw, choć nie jest to częste zjawisko. Wielu z nich można przypisać przywary takie jak chociażby chciwość, zwyczajna złośliwość, a przede wszystkim - pycha. Łatwo ściągnąć na siebie ich gniew, o czym przekonała się cała smocza rasa, bowiem zniknięcie tych stworzeń było właśnie sprawką rozwścieczonych bogów.

WILCZE RYTUAŁY 
(smocze wciąż w przygotowaniu)

Rytuały to świetny sposób na zdobycie kilku dodatkowych punktów do statystyk lub uzyskanie innego rodzaju korzyści.
Jeżeli chcesz, by Twoja postać przeszła jeden z rytuałów, napisz opowiadanie opisujące całą procedurę.


PASOWANIE
Rytuał, który może przejść każdy nowy członek watahy. W obecności alfy lub bety i minimum trzech innych świadków wilk wysłuchuje kodeksu watahy i składa przysięgę, która zobowiązuje go do jego przestrzegania.
Uwagi: Rytuału można dokonać jedynie w okresie trzech tygodni od dołączenia do watahy.
Korzyści: +5 PD


INICJACJA
Rytuał, który przechodzi wilk w momencie, gdy osiąga pełnoletniość (kończy dwa lata) i ostatecznie decyduje się na wybór swojej ścieżki rozwoju. W ramach inicjacji musi wykazać, że w czasie swojego krótkiego dotąd życia zdobył umiejętności, które zapewnią mu przetrwanie: upolować jelenia, który po odpowiednim przyrządzeniu jest spożywany przez gości zaproszonych na rytuał, rozróżnić rośliny trujące od jadalnych i przejść test zręczności w Vyrthyrze. Dodatkowo, musi wykonać jedno zadanie związane z wybraną ścieżką rozwoju.
Uwagi: Wilk, który chce przejść ten rytuał, w momencie wstąpienia do watahy musi mieć mniej niż dwa lata. Dzień, w którym osiąga pełnoletniość, musi nastąpić już po wstąpieniu do watahy.
Korzyści: +15 PD


ZAŚLUBINY
Rytuał, który łączy dwa serca w jedno. Zakochani składają sobie przysięgę dozgonnej wierności przy obecności co najmniej dwóch świadków i wymieniają się obrączkami. Zazwyczaj na ceremonię zaślubin przychodzi jednak więcej uczestników, by brać udział w wielkiej uczcie, grach i zabawach.
Uwagi: Wilki przystępujące do rytuału muszą mieć ukończone dwa lata.
Korzyści: +10 PD, bonus zapewniający +15% do wszystkich statystyk, jeżeli postać w przeciągu ostatnich pięciu opowiadań spotkała się ze współmałżonkiem.


RYTUAŁ PRZEJŚCIA
"Rytuał przejścia" to łagodna nazwa obrzędu, który związany jest z momentem odejścia na emeryturę. Wilk, najczęściej w obecności świadków, pozbywa się przedmiotów związanych z jego życiem zawodowym i przechodzi przez oczyszczające płomienie, które mają zapewnić mu dogodną, spokojną emeryturę.
Uwagi: Wilk, który przechodzi na emeryturę, musi mieć ukończone minimum dziesięć lat.
Korzyści: +3 PD, 30 Ringów tygodniowo (wypłata emerytalna)



POCHÓWEK
Smutny rytuał, który wilk przechodzi dopiero po śmierci. Tradycyjnie jego ciało zakopuje się pod ziemią i zasypuje kwiatami, by mógł pojednać się z naturą. Specyficzne ułożenie kamieni w miejscu pochówku pozwala jednak zmarłemu na nawiedzanie świata żywych w postaci ducha.
Korzyści: Po przejściu rytuału możesz dalej grać swoją martwą postacią w postaci ducha, nie możesz jednak brać udziału w walkach, questach itd. ani mieć jakiegokolwiek miejsca w hierarchii.