*kiedyś*
Pustka.
Wokół była tylko pustka. I ból.
A potem się zbudziłam, dysząc gwałtownie. Serce biło, jakby nie mogło uwierzyć, że żyje. Światło mnie oślepiało. Zamrugałam oczami, próbując odzyskać wzrok. W miarę, jak przyzwyczajałam się powoli do światła, widziałam coraz więcej rzeczy. Omszona, przytulna jaskinia. Zieleniejąca trawa, w której miałam ochotę się wytarzać. Nieśmiało rozkwitające kwiaty, obdarzone mnóstwem kolorów. I kałuża szkarłatnej krwi na błękitnych łuskach.
*teraz*
Mruknęłam cicho, oddając się rozkoszy. Wielkie, gorące, pomarańczowe słońce tkwiło niezwykle wysoko. Rozgrzany piasek promieniował ciepłem, które uwielbiałam. Zmrużyłam oczy i wystawiłam głowę do słońca, rozkoszując się gorącem, które przegrzewało moje ciało.
Po dłuższej chwili zwlokłam się leniwie z plaży. Ogon wlókł się się za resztą ciała w wolnym tempie, zostawiając ślad na wilgotnym piasku. Gdy dotknęłam wody, okazała się zaskakująco ciepła. Niewiele myśląc, zamoczyłam w niej przednie łapy. Zadowolona z temperatury, sprężyłam łapy. Napięłam się.. i skoczyłam w sam środek jeziorka.
Smoczyca, nawet niewielka, wpadająca w środek stawiku powinna odstraszyć ryby na co najmniej dwa lata. Plusnęło potężnie, ale nie przejmowałam się tym. Po co? Nabrałam głębokiego oddechu i zanurzyłam się głębiej. Woda, na powierzchni ciepła, teraz była potwornie zimna. Zmusiłam się do zostania w miejscu. Ciemna, zimna woda nie zachęcała do zostania w niej dłużej. Przynajmniej na początku. Gdy się wpatrzyłam, zobaczyłam całkiem sporo żyjątek. Małe rybki objadające glony podpłynęły do mnie i próbowały zjeść bąbelki, wydobywające się z mojego pyska. Prawie się zaśmiałam. Tkwiłam pod wodą, dopóki nie poczułam, że brakuje mi powietrza. Machnęłam skrzydłami, wynurzając się z wody. Traf chciał, że przypadkowo wpadłam na coś - albo kogoś - co nachyliło się przed wodą.
- Przepraszamprzepraszamprzepraszam! - pisnęłam na jednym oddechu.
<Ktoś? Ktokolwiek?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zachęcamy do komentowania!