Od Cheveé

(c.d. Aury de Noir)

Próbowałam powstrzymać śmiech. Czy wilki noszą koronę? Czy wilki COKOLWIEK noszą na sobie? Gdzie ja trafiłam? Wiariatkowo? A może gorzej? Otrzepałam się z wody, ochlapując tym samym wszystko dookoła razem ze stojącym przede mną basiorem. Skrzywił się i spojrzał na mnie morderczym wzrokiem. Uśmiechnęłam się przepraszająco.

- Masz zamiar w tym momencie szukać tej korony? - zapytałam, demonstracyjnie spoglądając w górę na padający deszcz.

- Chciałbym ją znaleźć jak najszybciej - odparł zdawkowo.

Zapadła cisza. Nie wiedziałam, co mam odpowiedzieć. Zaproponować pomoc czy wycofać się i poszukać jakiegoś schronienia przed deszczem? Nie znam tego basiora, a tym bardziej nie znam jego zamiarów. Wilk widocznie uznał panującą ciszę jako znak, że nie mam już nic więcej do powiedzenia. Odwrócił się i zaczął podążać wydeptaną ścieżką. Pognałam za nim.

- Cheveé - powiedziałam szybko, kiedy zrównałam się z nim, a basior spojrzał na mnie. - Jestem Cheveé.

- Aura de Noir - odpowiedział.

- Więc... Gdzie ostatnio widziałeś swoją koronę?

- Na głowie - prychnął.

Przewróciłam oczami. Jeśli tak ma wyglądać nasza rozmowa, to ja bardzo dziękuję.

- W jakim miejscu?

- W Mateczniku.

- Pomogłeś mi - mruknęłam. - Nie znam tych terenów. Nie mam nawet pojęcia, jak nazywa się ta kraina.

- Chodź za mną.

(Rua?)